Zittend aan zijn bed in de woonkamer, pakt hij mijn hand en houdt deze stevig vast. Zijn vrouw en dochters heeft hij gevraagd naar boven te gaan omdat hij mij wil spreken, alleen. Hij is vermoeid, de glans is uit zijn ogen. Het oogwit heeft plaats gemaakt voor een kleur die meer geel is dan wit. De fysieke achteruitgang, ten opzichte van mijn eerdere bezoek, is duidelijk zichtbaar. De “hand in hand” setting duurt voort. Zonder woorden die klinken zit ik daar, rustig afwachten