Ons laatste bezoek, ik weet het nog goed. Ze wilde nog 15 extra enveloppen hebben en ik besluit deze zelf te brengen. Als ik aanrijd bij haar woning staat ze al zwaaiend voor het raam. Mevrouw, 83 jaar, scherp van geest en blij me te zien. Dit genoegen is geheel wederzijds. Ook realiseer ik mij goed dat dit ons laatste weerzien zal zijn. “Kom binnen, koffie?”. Nadat ik bevestigend antwoord strijk ik neer in de voorkamer. Het deel van de kamer dat uitkijkt op de doorgaande weg