De witte roos

Een jonge prachtige vrouw ontmoet ik vorige week, niet zichtbaar is een lijf dat niet meer wil.

Een week met meerdere ontmoetingen volgt. Puur, open, pittig en zeker ook met een lach zo nu en dan. Alles bespreken we met het hele gezin tot in detail. De kaart ligt al geschreven bij mij klaar voor "de dag".

Controle wil ze. Naar mijn gevoel is het pure liefde verpakt in controle. Liefde voor haar man en jonge kinderen die ze achter moet gaan laten en volledig wil ontzien.

Gister "de dag". Verdriet en berusting in eenzelfde emotie tref ik aan. Tunen voor mij: hoe is iedereen, hoe zijn de kinderen..

We maken met elkaar het huis klaar voor een intieme thuisopbaring. We begeleiden haar met hulp van haar lieve broer en dierbare vriendinnen, op de baarplank en wikkelen haar in de speciaal voor haar gemaakte en geverfde abrikooskleurige wade. Hoe in werkelijkheid, "hard" en "rauw", de situatie is..., het voelt zacht en het aanzicht is ook zacht en toegankelijk.

Omringd door kaarsen, 2 bamboeschalen met lavendel geurende houtsnippers, naast haar een knaloranje glazenvaas gevuld met bijpassend gekleurde bloemen en een prachtige witte roos op haar abrikooskleurige wade laten wij het gezin achter om met elkaar deze nieuwe werkelijkheid in te gaan ....

In de avond een sms van meneer. "Dank je wel, prachtig" ...

Stil ben ik dan ...