Boos op

Daar ligt ze. Boos op haar beste vriendin omdat ze niet de juiste antwoorden geeft, boos op de vrijwilliger die in haar beleving wel aardig doet maar ondertussen, boos op de arts die wel zegt te bellen maar nog niets heeft laten horen, boos op iedereen omdat niemand doet wat hij/zij zegt en zij daar maar ligt en niets kan en iedereen maar doorgaat ....

14.00 uur we hebben een afspraak. Een afspraak om verder te praten over later, over Wat Als .... De energie in de kamer geeft een beklemmend gevoel. Ons gesprek, nu en hier....kan dat wel vraag ik me af. Tegelijkertijd voel en weet ik dat de boosheid niet echt is op al die lieve en zorgzame mensen om haar heen. Natuurlijk niet...ze is boos van onmacht, verdrietig en even een moment zonder doel. Moet je je eens voorstellen....

We praten er samen over en ik benoem als buitenstaander wat ik zie en gebeurt naar mijn gevoel. Tranen volgen bij haar en haar vriendin.....verbinding ontstaat weer door begrip voor elkaars gevoel. Een warme knuffel volgt, een kop thee wordt gezet en er ontstaat ruimte in gesprek te gaan over "Wat Als..."