Net als in de film...

December, een maand vol met suffe kerstfilms op TV en Netflix.

Films waarbij het ultieme kerstgevoel wordt gepresenteerd en die eindigen in volle verbinding.

En ik beken: ik ben er dol op. Menigmaal zelfs rolt er een traan van ontroering over mijn wang bij het zien van die innige eindomhelzing. Bij de familie die verrast wordt door de komst van het verloren kind. Zeker ook bij de liefde die zijn eigen verbindende en helende weg vindt bij mensen die eigenlijk geen kerst wilden vieren na verlies. Om maar een paar willekeurige voorbeelden te noemen. En dan die heerlijke zwijmelmuziek onder het ‘happy end’ en de aftiteling. Het raakt bij mij aan geluk en zeker ook prikt het aan mijn littekens van gemis. Het kan en mag allemaal.

Vandaag, de dag voor kerst. Mensen zijn druk met de laatste inkopen voor het kerstdiner en de cadeaus voor onder de kerstboom, net als in de films. Natuurlijk geldt dat ook voor mij. Ook ons huis staat kerstavond open voor vrienden, kennissen en familie. Ook ik vind het fijn als de lichtjes goed in de kerstboom hangen, er een mooi boeket bloemen staat, het huis opgeruimd is en er genoeg lekkers is voor iedereen. En toch, de vorm vind ik het minst belangrijke van alles en het jaarlijks geplande moment is al helemaal ondergeschikt. Met name hoop ik op kerstavond mensen te ‘zien’ en de ‘verbondenheid’ te voelen. Het is mijn overtuiging dat het troost kan bieden wanneer we elkaar echt ‘zien’.

Troost, het woordenboek zegt hierover: het bemoedigen van iemand die lichamelijk of geestelijk lijdt en het verzachten van diens pijn. Troost kan geboden worden met woorden, maar ook door lichamelijk contact. De kern van troosten is dat de getrooste zich niet alleen en/of verlaten voelt.

Nu is het natuurlijk niet zo dat alles lijden en pijn is. Gelukkig maar. Wel ben ik van mening dat ieder individu genoeg uitdagingen kent in zijn leven. Of ze nou groot of klein zijn. Daardoor heeft ieder mens behoefte aan warmte, verbondenheid en fysiek contact. Wat mij betreft is kerst net zo’n dag als alle andere dagen van het jaar. Wellicht is het wel een dag om je extra te beseffen hoe jij je verhoudt tot een ander. Welke ’troost’ heb jij nodig of welke kun jij bieden? Het ‘nu’ is enkel wat we hebben en ik gun je van harte dat het je lukt er gebruik van te maken.

‘Leef, lach, heb lef en wees lief’; net als in de film!